Pozostańmy przez chwilę jeszcze w atmosferze rozważań na temat przemocy. Jest to temat ważny, co rusz media donoszą o nowych przypadkach zachowań skrajnie agresywnych ludzi względem siebie. Jest to o tyle przerażające, ze często temat dotyczy środowisk młodych ludzi. Dlatego każda klasa naszego gimnazjum otrzymała zadanie opracowania klasowego kodeksu przeciwko mobbingowi, bullyingowi i cyberprzemocy. Biblioteka szkolna dysponuje filmami dydaktycznymi wprowadzającymi uczniów w zagadnienie. A jeśli ktoś czuje jeszcze niedosyt wiedzy, zapraszamy do lektury, w której postaramy się wyjaśnić różnice między tymi obco brzmiącymi pojęciami. w tym celu posłużyliśmy się publikacją pana Stanisława Orłowskiego pt.
"Mobbing i bullying w szkole: charakterystyka zjawiska i program zapobiegania", wydaną przez Ośrodek Rozwoju Edukacji. Różnice pomiędzy pojęciami wymienionymi w tytule postu są płynne, zjawiska często się przenikają i zazębiają, nie mają dosłownych odpowiedników w tłumaczeniu na język polski:
1.
MOBBING. Początkowo pojecie to oznaczało przemoc i nękanie w miejscu pracy z czasem jednak zaczęło obejmować postawy prezentowane przez młodzież w szkole i jest utożsamiane przez nękanie jednej osoby zazwyczaj przez grupę. Czy wiesz, ze mobbingiem jest obmawianie kolegi/koleżanki? Są nim również zaczepki, obraźliwe wypowiedzi czy też działanie mające na celu wyizolowanie jednostki z grupy, która zostaje zastraszona, upokorzona, a jej mechanizmy obrony są pozbawione mocy. Mobbing ma wiele twarzy, przyjmuje niejednokrotnie formę przemocy fizycznej. U ofiary często oprócz skutków psychicznych obserwuje się również choroby somatyczne, będące skutkiem długotrwałego stresu. Często u podstaw mobbingu leżą zdarzenia, które tak naprawdę nie maja większego znaczenia.
2.
BULLYING. Jest nakierowany na wyrządzeniu krzywdy, jest zjawiskiem, które nie musi być sprowokowane jakimś wydarzeniem. Tyranizowanie często odbywa się na oczach widzów. może mieć rożne formy: opluwanie, szturchańce, kopniaki, popychanie, zmuszanie do czynności powszechnie uznanych za poniżające, plotki, wymyślanie obraźliwych przezwisk, strojenie min, urządzanie prowokacji, namawianie innych do tego typu zachowań i izolowania ofiar i wiele, wiele innych.
Pomyśl zatem, czy czasem nie jesteś (często nieświadomym) sprawcą wymienionych zachowań? Albo myślisz, ze urządzanie sobie "dobrej " zabawy to tylko niewinny żart? Musisz mieć świadomość, że może to wyzwolić lawinę wymykających się spod kontroli zdarzeń. Spróbuj również na chwilę, wirtualnie, wcielić się w skórę ofiary, która z czasem traci zdolności obrony. Co czujesz? - to było pytanie retoryczne.
3.
CYBERPRZEMOC. W tym rodzaju przemocy charakterystyczna cecha jest anonimowość sprawcy, bo odbywa się ona z użyciem technologii informacyjnych i komunikacyjnych (telefon, internet). Obejmuje np. umieszczanie kompromitujących ofiarę treści na różnych portalach, nękanie uporczywymi telefonami czy SMS-ami (tzw. stalking). Nie chodzi nam o to,aby zniechęcić was do korzystania z dobrodziejstw XXI wieku, tylko żeby zachęcić do pewnej refleksji. Pamiętajcie, że nic, co zostanie umieszczone w sieci nie ginie i może mieć tragiczne w skutkach konsekwencje.
Dla podkreślenia istoty rzeczy w świetlicy szkolnej zorganizowaliśmy prezentację materiałów związanych z przemocą w formie gazetki ściennej.
